De toekomst van olie en gas in de post-COVID-19 wereld
De dramatische en massale daling van de prijzen voor ruwe olie, in combinatie met de verminderde vraag van de eindgebruikersmarkten tijdens de pandemie, hebben de olie- en gasindustrie ernstig aangetast. Overaanbod en gematigde vraag resulteerden in een aanzienlijke onbalans, waarbij met name de vraag naar olie kelderde als gevolg van stilstanden in het lucht- en wegvervoer. De impact van de pandemie en de olieprijzenoorlog leidden tot een tweeledige crisis voor olie-, gas- en chemiebedrijven, waardoor ze gedwongen werden investeringen uit te stellen en hun bestaande projecten stil te leggen totdat de situatie verbeterde.
Hoewel de opkomende langetermijnvooruitzichten voor de olie- en gassector een kritieke uitdaging vormen, bereiden energiebedrijven zich voor op de bedreigingen en kansen van de nieuwe wereld die voor ons ligt zodra de pandemie voorbij is.
Een traag herstel om te volgen
Herstelscenario's in de olie- en gasindustrie zullen naar verwachting traag verlopen in plaats van een snel V-vormig pad te volgen. Hersteltrajecten zullen naar verwachting aanzienlijke verschillen vertonen tussen regio's, waarbij sommige regio's ernaar streven de energietransitie te versnellen, terwijl andere zich meer richten op het versterken van hun binnenlandse productie-industrie en het ondersteunen van bestaande energieproducenten. Omdat de vraag naar olie al matig was vóór de coronacrisis, heeft de pandemie de oliecrisis verder verergerd.
De sector zal dus naar verwachting getuige zijn van een zwakkere vraag naar olie en een tragere groei in het post-pandemische tijdperk. Het herstel van de getemperde olieprijs, die instortte door mislukte afspraken over productieverlagingen, zal veel tijd vergen. Bovendien zal de vraag naar geraffineerde en chemische producten - die was verzwakt door industriële vertragingen en reisbeperkingen - zich geleidelijk herstellen, aangezien de wereld geleidelijk terugkeert naar het nieuwe normaal.
Petrochemicaliën zullen het snelste herstel onder subsectoren vertonen
De wereldwijde uitbraak van COVID-19 heeft de hele olie- en gaswaardeketen ernstig beschadigd, wat onder andere duidelijk blijkt uit recente productiedalingen, grote bezuinigingen op kapitaaluitgaven, uitstel van definitieve investeringsbeslissingen en verminderde bezettingsgraad van de raffinaderij. Het petrochemische segment zal naar verwachting echter sneller herstellen dan andere olie- en gassectoren, zoals upstream en midstream, na de pandemie. De verwachte krachtige groei van de sector wordt voornamelijk toegeschreven aan het brede toepassingsspectrum dat onder meer de verpakkings-, auto-, mest-, medische apparatuur- en elektronica-industrie omvat.
De petrochemische activiteiten kunnen potentieel een lichtpuntje blijven in de portefeuille van toonaangevende energiebedrijven. De sector wordt gefaciliteerd door investeringen in bevoorrechte activa, zoals geïntegreerde raffinage, of petrochemische installaties met onderscheidende technologieën die waardecreatie voor investeerders mogelijk maken. Zo wordt verwacht dat de petrochemische industrie veerkrachtiger zal worden, gevolgd door de stroomopwaartse en andere segmenten, zodra het stof rond COVID-19 is neergedaald.
Wat kunnen we verwachten in de post-COVID-19-wereld?
Tegen de achtergrond van de post-COVID-19 marktonzekerheden, zal de diversificatie in toeleveringsketens de sleutel zijn in het post-COVID-scenario over de hele wereld. De impact van de pandemie heeft bedrijven er in toenemende mate toe aangezet om hun aanbod-productiestrategieën te herstructureren om het nieuwe normaal te overleven. Hoewel een paar toonaangevende bedrijven zijn uitgerust met onderscheidende bedrijfsmodellen of activabases om te gedijen in de postpandemische situatie, zullen de meeste bedrijven veranderingen in hun strategieën moeten doorvoeren.
Op de korte termijn zal een meerderheid van de bedrijven waarschijnlijk aanpassingen in de toeleveringsketen nastreven, samen met waar mogelijk werken op afstand, terwijl ze ook geleidelijk het veldwerk hervatten. Desalniettemin wordt van energiebedrijven op middellange tot lange termijn verwacht dat zij zich geleidelijk aanpassen aan het zich ontwikkelende nieuwe normaal en tegelijkertijd hun financiële duurzaamheid waarborgen. Deze bedrijven zullen waarschijnlijk profiteren van een meer digitaal verbonden onderneming, zowel in hun fabrieken als in hun bedrijfsfuncties, door onmisbare aanpassingen in de toeleveringsketen op te nemen. Naast het diversifiëren van toeleveringsketens, zullen landen over de hele wereld zelfvoorzienend zijn, terwijl ze buitensporige afhankelijkheid van één grondstof of bron in de post-COVID-19-wereld vermijden.
